พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน เมืองสาวัตถี พระโกกาลิกริษยาพระสารีบุตรและพระมหาโมคคัลลานะ ได้ทูลพระพุทธเจ้า ให้ร้ายพระมหาเถระทั้งสอง พระพุทธเจ้าทรงตรัสห้ามถึง 3 ครั้ง ก็ไม่ฟัง ได้รับอกุศลกรรมสนองทันตากล่าวคือ ได้เกิดฝีหัวใหญ่ขึ้นทั่วตัว ฝีแตก น้ำเหลืองไหล ได้รับทุกข์เวทนาแสนสาหัส จนขาดใจตาย ไปเกิดในนรกอเวจี เขตปทุมนรก ได้รับทุกขเวทนาเหลือประมาณ
พระพุทธองค์ทรงตรัสแสดงโทษ แห่งการใส่ร้าย(ป้ายสี) ผู้ทำความดี เพื่อเป็นเครื่องสังวรของชาวพุทธ ไว้ดังนี้
- คนพาลเมื่อพูดคำชั่วร้ายออกไป ย่อมได้ชื่อว่า ฆ่าตัวเองด้วยอาวุธ
- ผู้ใดสรรเสริญผู้ที่ควรถูกตำหนิ หรือติ ผู้ที่ควรได้รับการสรรเสริญ ผู้นั้นชื่อว่า สะสมความชั่วด้วยปาก เขาย่อมไม่ได้รับความสุข
- ความพินาศแห่งทรัพย์สินเพราะการพนันก็ดี พินาศด้วยสิ่งของทั้งหมดก็ดี พินาศพร้อมด้วยตนเองก็ดี ยังนับว่ามีโทษเพียงเล็กน้อย ส่วนบุคคลใด ทำจิตคิดร้ายในท่านผู้ทำความดีทั้งหลาย มีโทษยิ่งใหญ่กว่ามาก
- ผู้พูดจาด้วยจิตอันลามก ชอบติเตียนพระอริยเจ้า บุคคลนั้นย่อมเข้าถึงนรก
โกกาลิกสูตร 15 / 209
Credit:http://www.dek-d.com/board/view.php?id=2257197